Συγγραφέας:  Steven Weinberg

Μετάφραση – Επιστημονική Επιμέλεια: Χαρίκλεια Πετρίδου, Δέσποινα Χατζηφωτιάδου.

• Πληροφορίες

Περιγραφή

Εκτός από την πρωτοποριακή έρευνά του, ο βραβευμένος με Νόμπελ Steven Weinberg είναι γνωστός για μια σειρά κειμένων που χαίρουν ιδιαίτερης αναγνώρισης πάνω σε διάφορες πτυχές της φυσικής, τα οποία συνδυάζουν εξαιρετική φυσική διορατικότητα με το χάρισμα της σαφούς παρουσίασης.

Περιγράφοντας τα θεμέλια της σύγχρονης φυσικής στο ιστορικό τους πλαίσιο και με κάποιες καινούριες αποδείξεις, ο Weinberg παρουσιάζει θέματα που κυμαίνονται από τις πρώτες εφαρμογές της ατομικής θεωρίας μέχρι τη θερμοδυναμική, τη στατιστική μηχανική, τη θεωρία μεταφοράς, την ειδική σχετικότητα, την κβαντομηχανική, την πυρηνική φυσική και την κβαντική θεωρία πεδίου. Ο τόμος αυτός παρέχει τη βάση για προχωρημένα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα φυσικής, καθώς και μια εύχρηστη εισαγωγή σε πτυχές της σύγχρονης φυσικής για ενεργούς επιστήμονες.

Περιεχόμενα

Τα περιεχόμενα του βιβλίου είναι διαθέσιμα ΕΔΩ.

Βιογραφικά

Ο Steven Weinberg ήταν μέλος του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Austin. Έχει τιμηθεί με αναρίθμητα βραβεία, που συμπεριλαμβάνουν το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής, το Εθνικό Μετάλλιο Επιστήμης, το Βραβείο Heinmann Μαθηματικής Φυσικής, και πολύ πρόσφατα ένα Ειδικό Βραβείο για Επανάσταση στη Θεμελιώδη Φυσική. Ήταν μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, της Βασιλικής Εταιρείας του Ηνωμένου Βασιλείου, και άλλων ακαδημιών στις ΗΠΑ και διεθνώς. Η Αμερικανική Φιλοσοφική Εταιρεία του απένειμε το μετάλλιο Benjamin Franklin, με μια αναφορά που έλεγε ότι «θεωρείται από πολλούς ο σημαντικότερος θεωρητικός φυσικός στον κόσμο». Έχει γράψει αρκετά βιβλία που χαίρουν τεράστιας εκτίμησης,ανάμεσα στα οποία Gravitation and Cosmology, το τρίτομο έργο The Quantum Theory of Fields, Cosmology, Lectures on Quantum Mechanics, και Lectures on Astrophysics.

Η Χαρά Πετρίδου, Ομότιμη Καθηγήτρια του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2020-σήμερα).  Σπούδασε Φυσική στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πραγματοποίησα τις Μεταπτυχιακές μου σπουδές στη Φυσική και το Διδακτορικό μου στην Πειραματική Φυσική Στοιχειωδών Σωματιδίων, στο Πανεπιστήμιο Syracuse της Νέας Υόρκης. Στη συνέχεια, ως ερευνήτρια στο Εθνικό Εργαστήριο Brookhaven της Νέας Υόρκης, συνέβαλε στην ανάπτυξη νέων ανιχνευτών για σπάνιες διασπάσεις Καονίων. Από το 1985 και για τα επόμενα δέκα χρόνια εργάστηκε στο CERN. Αρχικά, ως υπότροφος του CERN, μελέτησε τις ιδιότητες των μόλις ανακαλυφθέντων μποζονίων W και Ζ στο πείραμα UA2 και στη συνέχεια, ως ερευνήτρια του INFN στην Πίζα, πρωτοστάτησε στην αναζήτηση Νέας Φυσικής, στο πείραμα UA2, μελετώντας τις συζεύξεις μεταξύ των διανυσματικών μποζονίων. Στα επόμενα τρία χρόνια, ως ερευνητρια του INFN στην Τεργέστη, εργάστηκε στη μελέτη των ιδιοτήτων του b-quark καθώς και την σύζευξη των μποζονίων W και Ζ στο Πείραμα DELPHI, στον επιταχυντή LEP. 

Ως καθηγήτρια του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, δημιούργησε την ερευνητική ομάδα που συμμετέχει στο πείραμα ATLAS  (1995-σήμερα), την οποία και συνεχίζει να συντονίζει, καθώς και το εργαστήριο όπου κατασκευάστηκε το 10% του Μιονικού Φασματομέτρου του πειράματος ATLAS (1997-2008). Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην συμμετοχή μας στην αναβάθμιση του πειράματος ATLAS και στη μελέτη των πολυμποζονικών καταστάσεων στο LHC. Μελέτη που έπαιξε κεντρικό ρόλο στην ανακάλυψη του μποζονίου Higgs και είναι πιθανόν, στο άμεσο μέλλον, να αναδείξει την ύπαρξη Νέας Φυσικής, μέσα από αυτή την λεπτομερή διερεύνηση του μηχανισμού ρήξης της Ηλεκτρασθενούς Συμμετρίας στο Καθιερωμένο Πρότυπο.

Η Δέσποινα Χατζηφωτιάδου, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε φυσική στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Πήρε διδακτορικό από το ίδιο τμήμα, σ’ένα πείραμα στον Δακτύλιο Αντιπρωτονίων Χαμηλής Ενέργειας (LEAR) του CERN.  Υπηρέτησε σαν επιστημονικός συνεργάτης και στη συνέχεια λέκτορας στον Τομέα Πυρηνικής και Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.  Τη διετία 1987-1989 ήταν fellow στο CERN, στον τομέα πειραματικής φυσικής και από τότε παραμένει στο CERN. Συμμετείχε στα πειράματα OPAL και L3 στον Large Electron Positron Collider (LEP) καθώς και σε ανάπτυξη ανιχνευτών.  Από το 2000 συμμετέχει στο πείραμα ALICE, το πείραμα βαριών ιόντων στον Large Hadron Collider (LHC).  Είναι επίσης συντονίστρια εκλαίκευσης, επικοινωνίας και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων (outreach coordinator) του πειράματος ALICE. Παράλληλα, συμμετέχει στο Extreme Energy Events (EEE) project, πείραμα για τη μελέτη κοσμικής ακτινοβολίας με σύστημα ανιχνευτών μιονίων εγκατεστημένων σε περισσότερα από 50 σχολεία σε όλη την Ιταλία, που έχει τόσο εκπαιδευτικό όσο και επιστημονικό στόχο. Έχει θέση ερευνητή στο Εθνικό Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής στη Μπολόνια της Ιταλίας.

Μοιραστείτε